Ik wil terug, help je mee?
‘Wat vindt u zo interessant aan interviewen?’ De man twijfelt geen seconde als hij antwoordt: ‘Mensen, ik hou van mensen, vind ik leuk spul.
Ben jij op zoek naar een enthousiaste blogger met een creatieve kijk op de wereld? Dan ben je bij De Communicatievrouw aan het juiste adres. Welk product, dienst of mening wil jij in een ander jasje gestoken zien worden? Laat het mij weten!
Bovendien blog ik niet alleen voor anderen, maar ook voor mijzelf. Hieronder vind je een overzicht.
Bovendien blog ik niet alleen voor anderen, maar ook voor mijzelf. Hieronder vind je een overzicht.
De wortels van mijn bestaan
Even blijf ik op het smalle trappertje staan en kijk rond. Het is een kleine ruimte die onder andere werd gebruikt voor de aardappelopslag. Het doet me denken aan het huis van oma,
Welk woord kies jij?
Woorden. Ik geloof erin. In de kracht ervan, de emotie, het idee dat we door woorden met elkaar kunnen communiceren, elkaar begrijpen, kunnen helpen. Als je er even bij stilstaat dan zijn woorden eigenlijk best bijzonder. In het begin van mijn pubertijd ervaar ik voor het eerst bewust wat woorden met mensen kunnen doen.
Tekstschrijven is als een marathon lopen…
Pfff, ik zweet als een otter, af en toe probeer ik een paar meter schaduw te pakken, maar ontkomen aan de zon gaat hem echt niet worden vandaag. Wat een hitte! Vanochtend was ik nog vol goede moed, maar inmiddels zakt het me langzaam in de schoenen.
Investeer in jezelf, je bent het waard!
‘Sluit je ogen en concentreer je op je ademhaling. Zorg dat je lichaam zich ontspant en vraag jezelf af waarom je hier vanmorgen naartoe bent gekomen.’ Het is maandagochtend negen uur en ik lig met gesloten ogen nog wat onwennig op een yogamat. Het is pas mijn tweede les, maar ik voel dat mijn lichaam […]
Een stukje kwetsbaarheid…
Ik geloof dat ik gek word. Zit ik dan ’s avonds laat, alleen op de bank. Te balanceren tussen een blij, enthousiast gevoel het ene moment naar teleurstelling en boosheid de volgende seconde. Hoezo leuk dat zelfstandig ondernemen?
Omdat ze mij de weg wijzen…
Voeten. Ik heb ze heel lang vreselijk gevonden. Niet alleen die van mezelf, maar überhaupt… voeten, wat is daar nu mooi aan?! Het antwoord kreeg ik een paar jaar terug van mijn zus.
Al is het maar voor even
Het is zondagavond, bijna zondagnacht als de laatste nieuwsuitzending begint. Met tranen in mijn ogen kijk ik ernaar. Alleen maar verdrietig nieuws.
Stap voor stap voor stap…
Woensdagmiddag net na de lunch. Voor het eerst in dagen laat de zon zich weer zien en hijs ik me vol enthousiasme in mijn hardloopkleding. Vandaag is de training anders.
Hoe had ik zo stom kunnen zijn?!
In de huidige tijd van (te) veel dingen tegelijk willen doen, kan ik inmiddels een boek schrijven over mijn stommiteiten. Kleine, onschuldige fouten die snel hersteld kunnen worden, maar ook ‘grote mensen stommiteiten’ die je niet zomaar rechtzet.
1 2